dissabte, 15 de març del 2008

Miró



Malgrat que hi ha uns pocs quadres de Joan Miró que no m'agraden gens, és un pintor que m'agrada moltíssim.
Fa temps, vaig veure la Trilogia Blue I, II, III. Em vaig quedar trasposat.

3 comentaris:

Albert Rams ha dit...

Pues sí...Miró...¡y cómo miraba Miró, ¿verdad...?...
Miró.
Miró a mi corazón y dijo:
“Aquí, aquí hay sitio bastante”
Y apaciguó el amor sus estorninos
sobre mis tristes olivares
Ensanchó salas, avenidas,
la herida seca de los cauces.
Desconocido quedó todo
por los pasillos familiares(...)
Miró a mi corazón, ¡miraba¡:
“Aquí, aquí hay sitio bastante”
Y de un hachazo derrocó
al olivo más alto de la tarde"

De Gala, ¿te acuerdas...?

conanglell ha dit...

Hombre si me acuerdo! Creo recordar, además, que el poema era dicho en la voz del mismo Gala.
Tiempos!!

Recuerdo también que antes de eso, Gala me parecía una persona fatua y almibarada. Nada había leído de él, pero así es el juicio... bueno el prejuicio... ejem

pedazo de abrazo!

Albert Rams ha dit...

Sea el pedazo...